Bangkok

Als we de daling inzetten, zakken we door de wolken in een tropische tegenbui. Douane en kofferhalen duurt klang en bijna 2 uur na aankomst zitten we in de taxibus richting hotel, Het is een feest van herkenning; we rijden langs plekken, waar geweest zijn en straten waar we hebben gelopen. Het hotel ziet er prima uit. We hebben een mooie kamer; uitzicht is minder.. een blinde muur. We storten op ons bed neer en vallen als een blok in slaap.

Na anderhalf uur zijn Kim en ikzelf wakker; Robin ligt volledig in coma. We gaan een klein rondje lopen om de buurt te verkennen. Overal weer eetstalletjes, straatverkopers en slapende chauffeurs in hun tuk tuk’s. Niet ver van ons hotel is Khao San Road - backpackers paradise. Nu is het nog rustig; er zijn wat souvenir en kleding winkeltjes open; bij de barretjes is het leeg.

Als we terugkomen is Robin weer wakker; we chillen wat en gaan eten. Fried noodles – heerlijk! Als we nu naar Khao San Road lopen is het omgetoverd in een krankzinnig spektakel. Bij de barretjes schreeuwende mannen met borden: 150 Baht voor een emmer met drank of een lachgas? De muziek is zo hard dat je elkaar zelfs op straat al niet meer kunt horen. Overal verkopers, eettentjes met gebakken krokodil, gefrituurde schorpioen, nep-merkartikelen en allerlei gekke gadgets en natuurlijk kun je ook op heel veel plekken ping-pongen (?). Wat een chaos.