Zion and Las Vegas

8/8 Een beetje een tegenvaller; we hebben ons niet helemaal in de tijd verdiept; we zijn een tijdszone over en zijn daarom erg laat. We rijden rond 10:30 uur vanuit Cannonville weg; bij de Mount Carmel Junction stoppen we om te lunchen. De mevrouw van de lokale fruit-shop laat ons niet meer gaan; we moeten weten dat ze is getrouwd met een cowboy, acht kinderen heeft en viertien kleinkinderen. Bovenal speelt ze viool (de “fidel”) en begint vrolijk te spelen; we ontkomen er niet meer aan om wat fruit bij haar te kopen.

Langzaam rijden we het piekerige landscap van Zion National Park binnen; de witte bergen met “checkerboard”- verticale en horizontale strepen - steken boven ons uit. Langzaam veranderen de bergen in de rode steen gevormd als de Alpen; scherp en hoog. We moeten stoppen bij de tunnel –niet berekend op de grote campers. Om en om mogen we erdoor, netjes door de ranger begeleid. Aan de andere kant bereiken we via haarspelbochten het Vistor Center. Het is vandaag echte heel warm; Kim heeft vandaag “echt” geen zin om te lopen; Robin is zeer opwekt en gaat ervoor. Met de bus rijden we omhoog de Canyon in – uitgeslepen door het smeltwater met aan beide zijden steile wanden van meer dan 2000 meter hoog. Halverwege stappen we uit bij de hidden trail naar de “Weeping Rock”. Dit is een overhangende berg waaruit het water “huilt” en een heerlijke koele douche voor onze oververhitte hoofden geeft. Op de terugweg even afkoelen in het beekje; een mooie slang maakt jacht op een lizard. We rijden het laatste stuk naar de camping in St. george – Hurricane; het canyon landschap verandert in prairie met cowboydorpjes. Bij de snelweg naar Las Vegas - lelijke stadjes met winkelcentra en grote wijken in the “middle of nowhere”. De meiden liggen alweer in het zwembad…..

9/8 Via de Interstate door de woestijn – de laatste scherpe bergplateaus verdwijnen – rijden we naar Vegas. Op zo’n 20 mijl afstand zien we de sky-line van deze schijnwereld. Eerst naar de Premium Outlest Stores voor een “shop until you drop” experience; GAP, Timberland en All Stars worden ingeslagen. Sommige mensen kopen er ook gelijk een koffer bij om het mee naar huis te krijgen.

Het is bloedheet op de camping als we aankomen. We staan op een een asfalt-camping achter het “Circus-Circus” Casino. ’s Avond een wandeling langs de “strip”; afstanden zijn erg groot, de casino’s mega-groot. We lopen langs en door Treasure Island, Ceasars Palace en de langs de fontijnen van de Belaggio. Het blijft bijznder om mensen de hele avond te zien gokken; we hebben ze gezien van 200 kg, in rolstoelen en met rollators…. Bij McDonalds vinden de dames de re-fill fantastisch; één keer betalen en zo vaak als je wilt bijvulllen. Nadeel - je moet wel veel naar de WC en van het ijs krijg je last van je darmen (!). Rond middernacht zijn we weer terug; het is nog steeds erg extreem heet.

10/8 We zijn vroeg op; ook vanacht bleef het heet – California here we come ! We rijden Las Vegas uit en door de woestijn achter Death Valley langs; gedurende de zomer mogen we hier niet doorheen met de camper. Ook nu weer vervallen dorpjes, zoals in de film. We moeten de White Mountains passeren; op de kaart een strak lijntje zonder veel obstakels – maar dat hebben we geweten. Over drie bergruggen en door twee dalen; soms met percentages van 8%; hulde voor de rijstijl van Mies. Veel later dan gepland komen we aan in Bishop. De komende dagen staan Yosemite en Kings Canyon op het programma.